Julia, oddana studentka muzyki, angażuje się w rozwijający się ruch feministyczny na terenie swojego kampusu uniwersyteckiego – grupowy wysiłek, w którym kobiety stają na wysokości zadania, aby zwrócić uwagę na powszechne nękanie i nadużycia, których doświadcza wiele ich koleżanek. Pośród emocji marszów protestacyjnych Julia dołącza do swoich przyjaciół w tańcu i śpiewie, przypominając sobie własne doświadczenia znęcania się. Gdy zbiera odwagę, aby podzielić się swoją historią, niespodziewanie staje się centralną postacią ruchu – rolą, której nie przewidziała, co zmusza ją do zajęcia się swoją tożsamością jako ocalałej w społeczeństwie, które obiecuje zmianę, ale pozostaje na nią oporne.